ค่านิยม 12 ประการ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 72 / 162

แนวคิด 1. หลังจากทรงทำปิตุฆาตพระราชบิดาแล้ว พระเจ้าอชาตศัตรูทรงมีพระทัยเต็มไปด้วยความ เศร้าหมอง เฝ้าโศกาอาดูรถึงแต่การสวรรคตของพระราชบิดาถึงกับไม่เป็นอันบรรทม รู้สึกสำนึกผิดที่ หลงเชื่อคำของพระเทวทัต

บทความนี้พูดถึงความรู้สึกเศร้าและสำนึกผิดของพระเจ้าอชาตศัตรูหลังจากทำปิตุฆาตพระราชบิดา ส่งผลให้พระองค์มีความประสงค์ที่จะแสดงความขอโทษต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยหมอชีวกโกมารภัจจ์เป็นผู้นำทางให้พระองค์ จ

กราบทูลปลอบประโลมพระทัยให้คลายจากความหวาดหวั่นครั่นคร้ามว่า “ข้าแต่พระราชาผู้ยิ่งใหญ่ ขอพระองค์อย่าทรงหวาดหวั่นเกรงกลัวเลย พระเจ้าข้า ข้าพระพุทธเจ้าไม่ได้ลวงพระองค์ ไม่ได้หลอกพระองค์ ไม่ได้ล่อ พระองค์

ในช่วงเวลาที่พระราชาอชาตศัตรูรู้สึกหวาดหวั่น หมอชีวกโกมารภัจจ์ได้มีการปลอบประโลมพระทัย โดยยืนยันว่าเป็นเรื่องที่ไม่ต้องกังวล ก่อนจะนำพระราชาไปยังสถานที่ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าอยู่ พระราชาได้ทรงเห็นภิกษ

อาการสงบ เช่นเดียวกับการเสด็จไปถามปัญหาครูทั้งสองดังกล่าวแล้ว ครั้งที่สี่ พระเจ้าอชาตศัตรูได้เสด็จไปยังสำนักของครูปกุทธกัจจายนะ ทรงถามปัญหาเดียวกัน แต่ กลับได้รับคำตอบเรื่องสภาวะ 7 กอง อันเป็นความเชื่

พระเจ้าอชาตศัตรูเสด็จไปหาครูทั้ง 6 เพื่อถามเกี่ยวกับสามัญญผลของชีวิตนักบวช แต่ได้รับคำตอบที่ไม่ตรงคำถามจากครูท่านต่างๆ ซึ่งสะท้อนถึงความไม่เข้าใจในคุณค่าและการบวช พระองค์รู้สึกไม่พอใจกับคำตอบและแสดงคว

4.4.3 ครูอชิตเกสกัมพล ท่านผู้นี้สอนว่า แท้ที่จริงแล้วโลกเรานี้ประกอบด้วยธาตุ 4 คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ธาตุทั้ง 4 นี้ ประกอบ กันขึ้นเป็นมนุษย์ เป็นสัตว์ และเป็นสรรพสิ่งทั้งหลาย ไม่ว่ามนุษย์ สัตว์ ต้นไม้ หรื

ครูอชิตเกสกัมพลสอนว่าโลกประกอบด้วยธาตุ 4 คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ที่รวมกันเพื่อสร้างมนุษย์และสิ่งต่างๆ โดยเมื่อตายทุกอย่างจะกลับสู่ธาตุเดิมและไม่มีบาป-บุญ ซึ่งเรียกว่านัตถิกทิฏฐิ ขณะที่ครูปกุทธกัจจายนะแสดงค

4.5 การปฏิบัติตนของพระเจ้าอชาตศัตรูต่อเจ้าลัทธิต่าง ๆ จากเรื่องราวที่ผ่านมา อาจกล่าวได้ว่าพระเจ้าอชาตศัตรูทรงปรีชาชาญฉลาดมิใช่น้อยเลย เพราะ ทรงสามารถสำนึกผิดในอกุศลกรรมที่ทรงก่อไว้ ไม่ทรงปล่อยพระองค์ใ

พระเจ้าอชาตศัตรูทรงแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจในคำสอนของเจ้าลัทธิต่างๆ โดยทรงใช้ปรีชาสามารถในการวินิจฉัย และไม่ส่งเสริมความเชื่อที่ไม่ถูกต้อง พร้อมกับพิจารณาทางแก้ไขจากความผิดที่เกิดขึ้นในอดีต แม้จะทรงมี

5.4.2 ทรงเป็นผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพระนามว่า “สัมมาสัมพุทโธ” แปลตามศัพท์ว่า ตรัสรู้ด้วยพระองค์เอง โดยชอบ หรือโดยถูกต้อง เมื่อพิจารณาพระบาลีในธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ที่ว่า “จกข์ อุทปา

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ด้วยพระองค์เองโดยถูกต้องหรือ 'สัมมาสัมพุทโธ' โดยมีคุณวิเศษ 5 ประการ คือ จกฺขุ, ญาณ, ปญฺญา, วิชชา และ อาโลโก ซึ่งรวมความหมายว่า 'ทั้งรู้ทั้งเห็น' พระองค์พบเห็นความเป็นจริงโ

5.4.9 ทรงเป็นผู้จำแนกธรรม พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงพระนามว่า “ภควา” ศัพท์คำนี้มีความหมายหลายอย่าง คือ 1) ผู้มีภาคย์ 2) ผู้หักกิเลส 3) ผู้มีภคธรรม 4) ผู้จำแนกธรรม 5) ผู้คบวิหารธรรมฝ่ายดี 6) ผู้คายตัณหาใน

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือที่ทรงพระนามว่า 'ภควา' มีความหมายที่ลึกซึ้ง อาทิเช่น ผู้มีภาคย์ ซึ่งแสดงถึงความเป็นบุญกุศลและความสุขที่พระองค์ประสบ รวมถึงการหักกิเลสที่หมายถึงความบริสุทธิ์ภายใน นอกจากนี้ยังมี

สำหรับในกรณีของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น ยิ่งจำเป็นต้องแนะนำพระองค์เป็นอย่างยิ่ง เพราะ 1. พระพุทธคุณของพระองค์นั้น ยิ่งใหญ่และประเสริฐเกินกว่าที่จะมีผู้ใดล่วงรู้ทั้งหมด หากไม่ ทรงแนะนำด้วยพระองค์เองแล้ว

บทความนี้พูดถึงพระพุทธคุณอันประเสริฐของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และความสำคัญของการแนะนำพระองค์ให้แก่พระเจ้าอชาตศัตรู เพื่อเสริมสร้างความศรัทธาในพระธรรม โดยเน้นข้อเท็จจริงที่อธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงในจิตใจขอ

ดังนั้น “ปาฏิโมกขสังวรศีล” จึงหมายถึง “เจตนาในการสำรวมระวังตนให้ประพฤติดีงามทาง กายและวาจา เพื่อตนจะได้พ้นทุกข์” วิธีปฏิบัติ “ปาฏิโมกขสังวรศีล” นั้น อาจแยกอธิบายเพื่อให้เข้าใจง่ายเป็น 3 หัวข้อ ดังนี้

ปาฏิโมกขสังวรศีลหมายถึงการสำรวมระวังตนเพื่อการประพฤติดีงามโดยมีหัวข้อหลัก 3 ประการ ได้แก่ มรรยาทและโคจร, การเห็นภัยในโทษแม้เพียงเล็กน้อย, และการศึกษาในสิกขาบทต่างๆ อาจาระแบ่งเป็นอาจาระที่ดีและไม่ดี โด

6.2.5 ประกอบด้วยสติสัมปชัญญะ เมื่อตรัสอธิบายเรื่องคุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลายจบลงแล้ว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงแสดง อย่างไรภิกษุจึงชื่อว่าเป็นผู้ประกอบด้วย สติสัมปชัญญะแก่พระเจ้าอชาตศัตรูว่า “มหาบพ

เนื้อหาเกี่ยวกับสติสัมปชัญญะในพระพุทธศาสนา แสดงให้เห็นว่าภิกษุที่ประกอบด้วยสติสัมปชัญญะจะทำความรู้สึกตัวในทุกการกระทำ รวมถึงการพูด คิด และทำต่างๆ ซึ่งมีความสำคัญมากในการไม่ให้เกิดความเสียหาย และเป็นพื

งมงายหรือไม่ 4. อสัมโมหสัมปชัญญะ ความรู้สึกตัวว่า สิ่งที่ตนกำลังทำนั้นเป็นความหลงเข้าใจผิด หรือ การที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า “ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้ประกอบด้วยสติสัมปชัญญะ” ย่อมหมาย ความว่า ทุกอิริยาบ

บทความนี้เน้นความสำคัญของสติสัมปชัญญะและสันโดษในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพระภิกษุที่ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีแก่ฆราวาส สติสัมปชัญญะถือเป็นคุณธรรมพื้นฐานที่ช่วยให้พระภิกษุไม่หลงผิดและสามารถสร้าง

“สันโดษ” คือ ความยินดีในของของตน พอใจด้วยปัจจัย 4 คือ ผ้านุ่งห่ม อาหาร ที่นอน ที่นั่ง และ ยา ตามมีตามได้ การมีความสุขความพอใจด้วยเครื่องเลี้ยงชีพที่หามาได้ ด้วยความเพียรพยายามอัน ชอบธรรมของตน ไม่โลภ ไ

เรื่องราวเกี่ยวกับคำว่า 'สันโดษ' ซึ่งหมายถึง ความยินดีในของของตน พร้อมอธิบายถึงความแตกต่างระหว่าง 'สันโดษ' และ 'อัปปิจฉา' ที่หลายคนเข้าใจผิดว่าเหมือนกัน นอกจากนี้ยังยกตัวอย่างความรักในครอบครัวและสถาบั

เมื่อเธอพิจารณาเห็นนิวรณ์ 5 ประการเหล่านี้ ที่ละได้แล้วในตน ย่อมเกิด ปราโมทย์ เมื่อปราโมทย์แล้วย่อมเกิดปีติ เมื่อมีปีติในใจ กายย่อมสงบ เธอมี กายสงบแล้ว ย่อมได้เสวยสุข เมื่อมีสุข จิตย่อมตั้งมั่น เธอสงั

เนื้อหานี้พูดถึงนิวรณ์ 5 ประการที่เป็นอุปสรรคต่อการเจริญภาวนา สำหรับพระภิกษุที่ประพฤติปฏิบัติอย่างเคร่งครัด แม้จะมีศีลและสติปัญญา แต่หากยังไม่สามารถละนิวรณ์ได้ ก็ไม่สามารถสงัดจากกามและอกุศลธรรมได้ โดย

กันตั้งแต่เยาว์วัย ต้องใช้วิธีการต่างๆ ซึ่งมีความยุ่งยากสลับซับซ้อน และละเอียดอ่อนยิ่งกว่าการปลูก มะม่วงหลายเท่าทีเดียว แม้การปลูกฝังอบรมสั่งสอนเยาวชนให้เป็นคนดี จะเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ยุ่งยาก ซับซ้อ

การปลูกฝังเยาวชนให้เป็นคนดีต้องอาศัยสองปัจจัยสำคัญคือ โยนิโสมนสิการ ซึ่งหมายถึงการคิดวิเคราะห์อย่างมีปัญญา และการมีกัลยาณมิตรที่ดี เช่น พ่อแม่ที่จะคอยสอนและเฝ้าดูแลพฤติกรรมของลูก ทั้งนี้เพื่อให้เด็กสา

9.11 การอบรมบุตรเป็นหน้าที่สำคัญของมารดาบิดา ดังได้กล่าวแล้วว่า กัลยาณมิตรชุดแรกของลูก คือพ่อแม่หรือผู้ปกครอง ที่ต้องเป็นผู้ปลูกฝัง โยนิโสมนสิการให้แก่ลูก ดังนั้นพ่อแม่ทุกคนจะต้องถือเป็นหน้าที่โดยตรงข

บทความนี้เน้นความสำคัญของการอบรมบุตรโดยพ่อแม่เป็นการปลูกฝังคุณธรรมตั้งแต่แรกเกิด ทั้งนี้การสร้างนิสัยที่ดีจึงเป็นภารกิจหลักของพ่อแม่ ข้อแนะนำเกี่ยวกับคุณธรรมสำคัญ เช่น ความรู้เกี่ยวกับพระพุทธศาสนา ศีล

ต่อไปได้ ทั้งนี้ย่อมหมายถึงความสิ้นสุดของพระพุทธศาสนา ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่โดยตรงของชาวพุทธ ทุกคนที่จะต้องทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา 5) หลักปฏิบัติตามมงคล 6 ประการ คือ (1) ไม่คบคนพาล พ่อแม่ต้องสอนลูกให้ดูค

บทความนี้เสนอหลักปฏิบัติตามมงคล 6 ประการซึ่งรวมถึงการไม่คบคนพาล, การคบบัณฑิต, การบูชาผู้ที่ควรบูชา, การอยู่ในถิ่นที่เหมาะสม, การตั้งใจสั่งสมบุญบารมี, และการมีเป้าหมายในชีวิตที่ถูกต้อง นักศึกษาควรมีควา

มะเพื่อประชาชน ทิพยสถานสำหรับผู้มีบุญ ธรรมะเพ่ DMC กฎแห่งกรรม เป็นกฎสากลของโลกที่มีมา ก่อนกฎหมายใดๆ ทั้งสิ้น เพราะเป็นกฎธรรมชาติ ที่ไม่มีใครบัญญัติขึ้นมา แต่เป็นผลที่เกิดจากการ กระทำของแต่ละคน ถ้าเราท

บทความนี้สำรวจเกี่ยวกับกฎแห่งกรรม ที่เป็นกฎสากลของโลกที่มีอยู่ก่อนกฎหมายใดๆ และการกระทำที่แต่ละคนทำมีผลโดยตรงต่อผลลัพธ์ในชีวิตหลังความตาย เช่น การทำดีทำให้ได้รับอานิสงส์ในสุคติภูมิ ขณะที่การทำบาปก็ส่ง

จักไม่แปรปรวน จักมีเมตตาจิต ไม่มีโทสะ เราจักแผ่เมตตาจิตไปถึงบุคคลนั้น และเราจักแผ่เมตตาจิตอัน ไพบูลย์ ไม่มีเวร ไม่มีพยาบาทไปตลอดโลก” ชาวพุทธได้รับการสั่งสอนสืบต่อกันมาว่า “เวรระงับไม่ได้ ด้วยการจองเวร

บทความนี้พูดถึงลักษณะพิเศษของพระพุทธศาสนา 4 ประการ สอนให้ทุกคนมีเมตตา ไม่เบียดเบียนผู้อื่น และผลกรรมที่เกิดจากการกระทำในอดีตและปัจจุบัน โดยยกตัวอย่างเหตุการณ์ในอดีตเพื่อสื่อสารถึงความสำคัญของการทำดีแล

ที่ซ้อน ๆ กันอยู่ภายในของพระพุทธองค์และมนุษย์ทั่วไปไว้น่าสนใจคือ อรรถกถาโสณสูตรกล่าวไว้ว่า “พระผู้มีพระภาคเจ้าเราได้ฟังมาว่า เห็นปานนี้ ๆ คือ ทรงประกอบด้วย “นามกายสมบัติ” และ “รูปกายสมบัติ เห็นปานนี้

บทความนี้นำเสนอความรู้เกี่ยวกับพระกายของพระพุทธเจ้า แบ่งออกเป็น 3 ประการ ได้แก่ รูปกาย นามกาย และธรรมกาย โดยพระรูปกายมีลักษณะเป็นมนุษย์ทั่วไป ส่วนพระนามกายมีความว่องไวสามารถเดินทางไปยังที่ต่าง ๆ ได้ง่

เรื่องนี้มีตัวอย่างยืนยันทั้งในพระไตรปิฎกและในโลกยุคปัจจุบัน แม้เราจะไม่ค่อยพบเห็นกันได้ทั่วไป แต่ก็ พอมีตัวอย่างให้ประหลาดใจอยู่พอสมควร ยิ่งยุคนี้เป็นยุคแห่งข้อมูลข่าวสาร เราสามารถรับรู้เหตุการณ์ ๆ ต

บทความนี้นำเสนอเรื่องราวที่เป็นหลักฐานถึงการกลับชาติมาเกิดของชนัย ชูมาลัยวงษ์ ซึ่งสามารถระลึกชาติได้ตั้งแต่อายุ 3 ปี โดยเขาได้เดินทางข้ามภพไปหาครอบครัวเดิมอย่างมีหลักฐาน การเล่าเรื่องของเขาไม่เพียงแต่